Alpaka - opracowanie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiegow WarszawieWydział Rolnictwa i BiologiiDoskonałość adaptacyjna alpakAspekty anatomiczne, fizjologiczne i behawioralnePraca dyplomowaWażne informacje:•praca została udostępniona za zgodą autora, dane autora zostały(na jegożyczenie)pominięte•praca jest chroniona prawem autorskim, co oznacza,żejakiekolwiek jejwykorzystywanie wymaga zgody autoraPraca wykonana pod kierunkiemdra Andrzeja ŁozickiegoWarszawa, 2011 r.1Spis treści1. Wstęp .......................................................................................................................... 32. Charakterystyka ogólna .............................................................................................. 42.1. Wielbłądowate – systematyka i opis rodziny ....................................................... 42.2. Historia amerykańskich wielbłądowatych............................................................ 52.3. Charakterystyka alpak .......................................................................................... 72.3.1. Genealogia ......................................................................................................... 72.3.2.Środowisko życia............................................................................................... 82.3.3. Rasy alpak.......................................................................................................... 83. Doskonałość adaptacyjna .......................................................................................... 103.1. Długie kończyny ................................................................................................. 103.2. Opuszki palcowe ................................................................................................ 103.3. Budowa oka ........................................................................................................ 113.4. Okrywa ciała ....................................................................................................... 123.5. System trawienny ............................................................................................... 133.6. Pobieranie pokarmu ............................................................................................ 173.7. Odporność na odwodnienie ................................................................................ 183.8. Morfologia krwi.................................................................................................. 193.9. System immunologiczny .................................................................................... 213.10. Rozród alpak ..................................................................................................... 243.11. Behawioralne aspekty przystosowania ............................................................. 283.12. Alpaki w hodowli ............................................................................................. 294. Podsumowanie .......................................................................................................... 315. Bibliografia ............................................................................................................... 3221. WstępSewall Wright, amerykański biolog teoretyczny i genetyk, jeden z twórców genetykipopulacyjnej, stworzył teorię krajobrazu adaptacyjnego. Jej podstawową tezą jestzałożenie,żezmiany przystosowawcze dokonujące się w trakcie ewolucji wiodąwprawdzie organizmy w stronę szczytów doskonałości, ale są to tylko szczyty lokalne.Zdobycie szczytu jakiegoś pagórka w krajobrazie adaptacyjnym wcale nie oznacza,żeosiągnięty został szczyt globalny, najwyższy na całym obszarze1.Wspięcie się na szczyt lokalny, czyli osiągnięcie lokalnej doskonałości adaptacyjnej,to oczywiście sukces, ale sukces ten może okazać się również pułapką. Z wierzchołkalokalnego szczytu widać bowiem szczyt wyższy, przy czymżebygo zdobyć, trzebanajpierw zejść z powrotem w dolinę, a tymczasem mechanizmy ewolucyjne leżąceu podłoża powstawania przystosowań nie dopuszczają możliwości zejścia z lokalnegowierzchołka po to, by móc następnie rozpocząć wspinaczkę do jeszcze wyżejpołożonego punktu. Dlatego organizmy, u których doskonałość adaptacyjna nieosiągnęła lokalnego maksimum, mogą być w znacznie lepszej sytuacji, niż te, któreów lokalny szczyt już osiągnęły2.Historia kolonizacji Ameryki Południowej, ojczyzny alpak, przez Europejczyków jestdowodem na to,żewiele miejscowych gatunków roślin i zwierząt osiągnęło tylkolokalną doskonałość adaptacyjną. Zostały wyparte przez gatunki przeniesione zeStaregoŚwiata,a zatem stopień przystosowania gatunków południowoamerykańskichmusiał być daleki od doskonałości.Alpaki i inne południowoamerykańskie wielbłądowate nie tylko przetrwały europejskąkolonizację, ale w ostatnich dziesięcioleciach znacznie powiększyły swój zasięg nahodowlanej mapieświata.Czy to może oznaczać,żekonsekwentnie omijają lokalneszczyty przystosowań i podążają w kierunku adaptacyjnego Olimpu?12Jerzmanowski Andrzej,Geny iżycie.Niepokoje współczesnego biologa,Prószyński i S-ka,ibidem32. Charakterystyka ogólna2.1. Wielbłądowate – systematyka i opis rodzinyAlpaki należą do rodziny wielbłądowatych, tj. ssaków łożyskowych z rzęduparzystokopytnych, obejmującej 3 rodzaje i 6 gatunków zwierząt:1) rodzaj Camelus – baktrian (Camelus bactrianus) oraz dromedar (Camelusdromedarius);2) rodzaj Lama – guanako (Lama guanicoë), lama (Lama glama) oraz alpaka (Lamapacos);3) rodzaj Vicugna – wikunia (Vicugna vicugna)3.Systematyka wielbłądowatych przedstawia się następująco:domena:eukariontykrólestwo:zwierzętatyp:strunowcepodtyp:kręgowcegromada:ssakipodgromada:ssakiżyworodneszczep:łożyskowcerząd:parzystokopytnepodrząd:wielbłądokształtnerodzina:wielbłądowate4Wielbłądowate są ssakami dużymi i bardzo dużymi (rekordziści mają wysokośćw kłębie do 230 cm i masę ciała do 1000 kg). Charakteryzują się długą, wygiętą szyją,małą głową, krótkim ogonem i długimi, smukłymi kończynami zakończonymi dwomapalcami (III i IV), pozostałe palce są całkowicie zredukowane. Palce zaopatrzone sąw małe i spłaszczone kopyta. Paliczki dystalne pokryte są blaszką rogową, a zwierzęchodząc opiera swój ciężar na poduszce skórnej paliczkaśrodkowego.Wielbłądowateporuszają się inochodem. Ich skóra jest pokryta gęstą sierścią. Górna wargau wszystkich wielbłądowatych jest rozszczepiona. Pomiędzy brzuchem a udem niewystępuje fałd pachwinowy. W przeciwieństwie do pozostałych ssaków,wielbłądowate posiadają erytrocyty o owalnym kształcie, bardzo odporne na wahaniaciśnienia osmotycznego. Posiadają trójkomorowyżołądek5.345Wikipedia – Wolna encyklopedia, hasło:Wielbłądowate,ibidemIbidemoraz Huffman Brent,Family Camelidae,4Wielbłądowate są zwierzętami stadnymi, tworzą haremowe grupy rodzinne złożonez samca, kilku samic i ich potomstwa.Żywiąsię trawą i liśćmi drzew i krzewów.Kopulują w pozycji siedzącej (kucznej). Ciąża trwa do 11 miesięcy. Samica rodzijedno, w pełni rozwinięte młode, które podąża za matką krótko po urodzeniu6.2.2. Historia amerykańskich wielbłądowatychPierwsi przedstawiciele wielbłądowatych pojawili się na obszarze dzisiejszej AmerykiPółnocnej w górnym eocenie, tj. około 40 mln lat temu. W pliocenie, czyli około3 mln lat temu, wielbłądowate rozprzestrzeniły się na terenie dzisiejszej Kanadyi północnej części USA. Około 2 mln lat temu przedostały się przez most lądowyBeringa do Azji na tereny dzisiejszej Syberii, jednak oziębienie klimatu wymusiło ichdalszą migrację na południe.Najważniejszymznanymobecnieprzedstawicielem północnoamerykańskichwielbłądowatych z tamtego okresu byłCamelops hesternus (z greckiego:κάµελος– wielbłąd,�½�ψ– twarz) – prehistorycznywielbłąd, który zamieszkiwał AmerykęPółnocną od Alaski dośrodkowegoMeksyku. Osiągał 3,6 metra wysokościi 1200 kg wagi. Camelops pojawił sięnajprawdopodobniej w późnym plioceniei wymarł pod koniec plejstocenu, około10 tys. lat temu. Ponieważ tkanki miękkie z reguły nie są zachowują się jako kopaliny,więc nie jest pewne, czy Camelops posiadał garb, jak współczesne wielbłądy, czy teżnie – jak współczesne południowoamerykańskie wielbłądowate7.Północnoamerykańskie wielbłądowate migrowały przez przesmyk Panamski doAmeryki Południowej w rejony stepowe i górskie. W Ameryce Południowejwykształciły się dwa podgatunki: guanako, zamieszkujące tereny nizinne, przodkowielam, oraz wikunie,żyjącena wysokości od 3500 do nawet 6000 m n.p.m., przodkowiealpak8.Alpaki i lamy zamieszkały z ludźmi około 6-7 tysięcy lat temu i stały się jednymz głównych „bogactw naturalnych” niektórych krajów Ameryki Południowej (dwa678Wikipedia – Wolna encyklopedia, hasło:Wielbłądowate,Wikipedia – The Free Encyclopedia, hasła:Camelids, Camelops,ibidem5 [ Pobierz całość w formacie PDF ]