Aleixandre

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Yicente Aleixandre
Poezje
Wstęp
Vicente Aleixandre (ur. w 1898 r. w Sewilli) debiutował
w r. 1928 tomikiem wierszy pt.
Ambito (Obwód).
Data ta
zbiega się ze zjawiskiem tzw. „pokolenia 1927", które zary-
sowało się wtedy w hiszpańskiej poezji i którego głównym
organem było pismo „La Gaceta Literaria". W r. 1927 przy-
padła też trzechsetna rocznica śmierci wielkiego poety baro-
ku, Luisa de Góngora, którą obchodzono w Hiszpanii nie-
zwykle uroczyście. W Komitecie Organizacyjnym powoła-
nym dla uczczenia tej daty zasiedli m.in. F. Garcia Lorca,
L. Cernuda, R. Alberti i właśnie V. Aleixandre. Hołd zło-
żony w ten sposób tradycji kontrastuje wprawdzie z używa-
nym wówczas powszechnie terminem
librę del gongorismo
(„wolny od gongoryzmu"), którym określano pozytywnie po-
zycję poety w pierwszym ćwierćwieczu XX stulecia. Nic więc
dziwnego, że niektórzy poeci hiszpańscy odmówili udziału
w jubileuszu, a jeszcze inni pozostali na uboczu wspomnia-
nej imprezy. Jednakże, jak pisał Alberti w swym pamiętni-
ku, „...część dorobku poetyckiego tego przygarbionego i nie-
bezpiecznego mnicha będzie w zgodzie, po tylu wiekach,
z częścią naszej poetyki". Również i krytycy podzielili się
na dwa obozy, lecz przeważały w istocie głosy przychylne
Góngorze, którego rehabilitacja była też, jak pisze dalej
Alberti, „strzałem skierowanym przeciw powtarzanym tak
często, że aż anonimowym, łatwiznom dzisiejszych luźnych
«wierszy wolnych », przeciw fałszywym prefabrykowanym
hermetyzmom, przeciw niechlujstwu i obojętności". Droga
poetycka V. Aleixandre wywodzi się więc z tradycji, nie
unika jednak dopływów nowych prądów literackich, wybie-
rając w samotnym akcie kreacji te wartości, które asy miłuje
jego geniusz poetycki.
Twórczość V. Aleixandre — nieobcy jej jest
efectismo —
na tym tle zaznacza się wkrótce bardzo wyraźnie. Już na-
stępne dwa zbiory wierszy —
Espadas como labios (Miecze
jak wargi)
oraz
Pasión de la tierra (Pasja ziemi)
— przyno-
szą mu rozgłos, a wydany w r. 1933 tomik
La destrucción
o el amor (Zagłada albo miłość)
otrzymuje Premio Nacional
de Literatura. Ugruntowuje to jego pozycję twórcy, który
w swym poetyckim tyglu połączył tradycję hiszpańskiego
baroku, postawę romantyczną i zdobycze surrealizmu. Jego
iście andaluzyjski temperament nasycił też klimat wielu
utworów, a tytuł tego ostatniego zbioru wierszy na długo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]